Reisverslag #21 - Los Angeles

Van het technologische NoCal (North California), denk aan Apple, Google en Microsoft, naar SoCal (Dit laat zich raden..), het epicentrum van entertainment die de hele wereld over gaat. Op de weg hebben we weinig verkeer gehad alleen in Los Angeles zelf hebben we langzaam verkeer gehad voor ongeveer een uurtje. Dit blijkt echter nog mee te vallen in "The City of Angels". Wij verbleven in het district Carson, op ongeveer een halfuurtje van Long Beach, voor Amerikaanse begrippen is dit een kleine wandeling. Bij aankomst was het al tegen het einde van de dag en hebben we het rustig aan gedaan, onze tassen uitgepakt en de lokale sportschool een bezoekje gebracht.

De volgende dag stond Venice Beach immers op het programma en dat betekent dus dat de spieren er goed uit moeten zien. Venice Beach is te vinden aan de westkant van Los Angeles samen met een ander bekend strand, Santa Monica. Over Santa Monica later meer. Venice Beach heeft een lange promenade waar gigantisch veel te doen is. De promenade is erg levendig als het aankomt op straatartiesten. Hetgeen dat deze mensen doen varieërt natuurlijk behoorlijk en zo is er dus dans, goochelen, muziek, en nog veel meer te beleven. Verder huist in Venice Beach ook de "open lucht gym" waar spierbundels hun "guns" aan omstanders aanspannen en hun oefeningen doen, erg leuk om te zien trouwens, net alsof ze iets dwars hebben zitten in de darmen. Verder is er nog een heuse freakshow te bezichtigen (vrouw met baard, lilliputters, etc.). En nee... ik heb me niet opgegeven, die grap zie ik al aankomen. Ook is er een gigantisch skate park waar mensen hun kunsten laten zien en waar er constant een groot aantal omstanders is. Even later hebben we in een winkeltje wat shirts gekocht met prints er op waar we veel te veel geld voor betaald hebben uiteindelijk, we zijn echt belazerd. Dus oppassen! Venice Beach zou niet zo heten als er geen strand aan lag, dus die hebben we ook mooi maar uitgetest. Toen onze parkeerticket dreigde te verlopen zijn we terug gegaan naar de auto om vervolgens door te gaan naar de Hollywood Walk of Fame. Eerlijk gezegd ben je daar snel uitgekeken. Natuurlijk de sterren met namen van gigantische sterren op de grond zijn leuk om naar te kijken, maar na een ronde heb je dat wel gezien. Ik had persoonlijk gedacht dat er meer aan de hand zou zijn maar dat bleek helaas dus niet zo. Zoals ik al zei hebben we dus verschillende grootheden gezien (op de tegels natuurlijk) zoals Elvis, Spielberg, Bruce Lee, Bob Marley en ga zo nog maar even door. Vervolgens hebben we ook een kijkje genomen in het Chinese Theater wat natuurlijk erg mooi was. Hoogtepuntje was misschien toch wel de dönertent aan het einde van de straat, na 5 maanden afkickverschijnselen rondom döner heb ik de verleiding toch niet kunnen weerstaan en daar hebben we dus geluncht. Sorry mensen, ik heb gefaalt... Op de weg terug kwamen we ironisch genoeg langs de wereldberoemde Gold's Gym. Eerlijk gezegd kende ik het ook niet voordat ik in de sportschool was begonnen maar je hoort het geregeld van de andere en dus was het toch wel leuk om even een kijkje te nemen daar. Na wat foto's zijn we huiswaarts gekeerd en op de bank gecrasht voor de rest van de avond.

De tweede dag in Los Angeles hebben we besteed aan Long Beach, zoals eerder aangegeven niet gigantisch ver van waar we verbleven en dus de moeite waard om even te bekijken. Long Beach is niet zo populair als de overige stranden in Los Angeles maar is toch wel aangenaam. Het strand bevind zich in het zuiden van de stad en is daarom moeilijker te bereiken vanuit andere gebieden (je zult eerst door het bomvolle verkeer moeten voordat je er bent). Dat was ook te zien aan de mensen die op het strand lagen maar voor de afwisseling was het lekker. Het water had een heerlijke temperatuur en de golven waren mooi en op sommige momenten hoog. Toen de zon langzaam verdween zijn we wederom naar huis gegaan om ons op te maken voor dan toch echt de laatste keer sportschool samen. Emotioneel moment natuurlijk... Nee grapje. Na 4 maanden samen getraind te hebben en een mooi resultaat bereikt te hebben zat dat er op. We hebben het gevierd met een paar pilsjes haha.

Een nieuwe dag een nieuw strand. Santa Monica, misschien wel het bekendste strand in Los Angeles was aan de beurt. Santa Monica staat bekend om haar pier met daarop een heus attractiepark. Verder heeft het district een mooie en levendige binnenstad. Dat eerste moesten we dus natuurlijk even uitchecken en hebben we dus een rondje pier gedaan. Hier heb ik wederom een shirt gekocht maar deze keer ben ik niet opgelicht en heb ik de prijs betaald die me verteld werd. Vervolgens hebben we de binnenstad bezocht en hebben we in een "Diner" gegeten, inclusief jukeboxes op elke tafel en van zo'n keukenvloer.

Echter, voordat we naar Santa Monica gegaan zijn hebben we een bezoekje gebracht aan Beverly Hills. Normaal probeer ik de chronologische volgorde aan te houden maar aangezien dit het laatste reisverslag is mag ik dit wel doen. Beverly Hills is het rijke district van Los Angeles en is gesitueerd in het noorden van de stad tegen de bergen aan, vandaar ook de naam. Eerst hebben we een ronde Rodeo Drive gedaan, dit is een gigantisch dure winkelstraat in het district en dat was ook wel te zien aan de winkels die te vinden waren op de straat. Denk aan 3 dure kledingmerken en ik kan je garanderen dat ze alle 3 te vinden zijn. Vervolgens hebben we een rondje gemaakt langs de huizen en hoewel we geen celebrities gezien hebben, hebben we toch gigantische huizen en geweldige auto's bekeken. Daarna zijn we dus doorgereden naar Santa Monica wat eerder in dit verslag te lezen is.

De laatste dag hebben we doorgebracht bij het observatorium in de bergen van Los Angeles. Dit gebouw bied een geweldig uitzicht op de hele stad, enig minpuntje is dat door de grote hoeveelheid smog alles wat wazig te zien is. Wat echter wel goed te zien is, is de Hollywood Sign, wat zich recht achter het observatorium bevind. Heel erg dichtbij is het echter niet. Toegang tot het bord is ook verboden, er is echter een pad dat dicht bij het bord komt maar dit hebben we besloten niet te nemen. Hoewel het met het blote oog goed te zien was, was het toch moeilijk dit op de foto te krijgen. Na een paar pogingen om dit te doen zijn we echter het gebouw in gegaan waar men vooral veel informatie kon vinden over "Outer Space", oftewel de ruimte. Californië bied vanwege zijn locatie de ideale omstandigheden om sterren en planeten te bekijken en dus zijn er verschillende van dit soort gebouwen te vinden in de staat, zo is er ook een in Santa Barbara. Echter, deze is niet publiekelijk toegankelijk. Tegen 5 uur s'avonds zijn we hier vertrokken want we hadden kaartjes gekocht voor een basketbalwedstrijd in het Lakers Stadium. Echter... de Lakers speelden niet, maar de Sparks wel. De Sparks is de vrouwelijke tegenhanger van de Lakers en economisch vele malen aantrekkelijker. Ik en Alex hadden wel minder verwachtingen van de hele show eromheen. Niks was minder waar, er was een DJ die het hele stadium constant opzwiepte en het was een geweldige show. Voordat de wedstrijd begon, die overigens ging tussen de Sparks en de Storms (Seattle, WA), werd het volkslied gezongen en iedereen was naar de vlag gekeerd die in het oosten hing. Toch apart om te zien maar wel imponant natuurlijk! Tijdens de wedstrijd werd er dus ook muziek gespeeld als de Sparks de bal hadden maar wanneer de Storms deze overnamen werd er een constant deuntje afgespeeld waarop het hele publiek "defense" begon te roepen. In het voetbal kennen we het nadeel van uit-spelen allemaal wel, ook ik, maar ik kan je zeggen dat is echt niks vergeleken bij dit. De tegenstander wordt vrij weinig gegund maar zo lijkt de gang van zaken hier in het land te zijn. Tijdens de wedstrijd krijg je dus sympathie voor de uit-spelende ploeg, echter ze hebben de hele wedstrijd achter gestaan, TOT de laatste 5 minuten waar ze gigantisch veel gingen scoren en uiteindelijk ook gewonnen hebben, het was een erg spannende wedstrijd en het ging relatief gelijk op. Tijdens de breaks werden de gekste dingen gedaan, zo hebben we tot 3 maal toe dansgroepen gezien die een optreden gaven, een paar keer heeft de DJ gevraagd aan het publiek of zij konden gaan dansen en de besten kregen een shirt. Waar er iets te winnen valt gaan Amerikanen totaal van hun plaat wat tot geweldige taferelen leidden. Na een geweldige wedstrijd met een geweldige sfeer zijn we voor de laatste keer huiswaarts gekeerd.

De volgende dag zou Alex naar huis vliegen en heeft hij me dus in Santa Barbara afzetten, daarna zou hij doorrijden naar zijn gastgezin om zijn bagage te halen en een medepassagier op te pikken. Dit moest echter allemaal al vroeg en dus zaten we om half 6 al in de auto. Om half 9 was ik alweer thuis en zo zat de trip er al weer op.

Ook voor mij betekent het toch langzaam het einde. Nog een paar dagen te gaan en dan keer ik ook weer huiswaarts. Een erg dubbel gevoel, Santa Barbara staat bol van de herinneringen van het afgelopen half jaar en dus is het moeilijk om zo'n plek achterwegen te laten. Aan de andere kant zie ik er erg naar uit om alle familie weer te zien en heb ik zin in een lekker Hollandse kroket met satésaus en een pilsje. Aanstaande zondag, net iets na de klok van 15.00 lokale tijd, vertrek ik vanuit Los Angeles naar Frankfurt waar ik de volgende dag aankom. Vervolgens neem ik de trein naar Düsseldorf waar (hopelijk haha) iedereen op mij staat te wachten. Het was een geweldige tijd voor zolang het duurde, maar het wordt tijd dat ik thuis kom.