Reisverslag #2

Na mijn vorige reisverslag heb ik het een dagje rustig aan gedaan. School zou de volgende dag, maandag, beginnen en ik vond wel dat ik een dagje rust verdient had. Als snel kwamen ik en Idle, de Zwitser, op het idee om als avond eten Hollandse pannenkoeken te maken. Nu blijkt immers dat Idle een aardig woordje Nederlands spreekt omdat zijn vader Nederlands is, in het vervolg uitkijken met wat ik het thuisfront iedere keer meld dus! Richting de avond zijn we naar de plaatselijke supermarkt vertrokken om inkopen te doen, dit lukte toch best aardig. Inmiddels hadden we eieren, bloem, spek, en melk verzameld. Er ontbrak echter nog een ding; stroop, op naar de "syrup" afdeling dus. Helaas kennen de Amerikanen niet de stroop zoals we hem hier kennen. Appelstroop is nergens te vinden, het enige wat ze te bieden hadden was maple (esdoorn) en botersiroop. Beide siropen waren erg dun, niet zoals de héérlijke dikke Nederlandse siroop. Dit was een kleine teleurstelling maar om de teleurstelling dragelijker te maken hebben we bruine suiker gehaald, ook lekker! Hoewel de eerste twee pannenkoeken toch tamelijk als mislukt beschouwd konden worden waren de daarop volgende toch erg smakelijk. Ik, Idle en Alex (de Braziliaan) hebben van de pannenkoeken genoten. Soon had toch liever Koreaans voedsel.

Maandag ging, zoals eerder gemeld, het semester toch echt beginnen. Maar voordat het begon zijn we met een groepje van ongeveer zeven mensen richting het strand gegaan om even lekker uit te waaieren. Eenmaal op school, rond 17.30, hebben de meeste van ons zich op de WC nog even om moeten trekken. Dit omdat op school een professionele houding van je verwacht worden en daar achten ze "beach" kleding niet toe. Geen probleem natuurlijk. Mijn klassen zijn redelijk gemengd als het gaat om de afkomst van studenten. De meeste zijn echter niet-Amerikaans, wat communicatie af en toe lastig maakt. Maar natuurlijk doet iedereen zijn best om zich zo goed mogelijk verstaanbaar te maken.

Waar we op maandag en woensdag het vak "Ethiek op de werkvloer" krijgen, is er op dinsdag en donderdag plaats voor "Communicatie op de werkvloer". Het eerste vak is een vak op master-niveau en het tweede bachelorniveau. Het feit dat het "Ethiek op de werkvloer" op zo'n hoog niveau gegeven word valt ook behoorlijk te merken. Op maandag kregen we het volgende huiswerk mee naar huis; één verslag van 2.500 woorden en 80 bladzijdes lezen. Datum dat het af moest zijn; woensdag... Dit zorgde natuurlijk voor een hoop stress binnen de klas maar na een stroef begin heb ik het toch voor elkaar gekregen om het verslag op tijd af te krijgen, de bladzijdes heb ik echter niet gered maar dit was natuurlijk ook niet realistisch.

"Communicatie op de werkvloer" daarin tegen is een heel ander vak. In dit vak gaat het, zoals de titel ook al doet vermoeden, vooral om communicatie. Hierbij komen een aantal spelletjes en praktische voorbeelden bij kijken. De leraar verwacht veel respons van de klas en dit zorgt er dus ook voor dat je automatisch goed mee doet met de les. Dit vak hadden we op dinsdag wat tevens ook Sint Patrick's Day was, iedereen moest wat groens aan en dat werd ook massaal gedaan. Cafeetjes en eettentjes zaten vol en de alcohol vloeide rijkelijk. Als je niets groens aan had gaf je andere het recht dat ze je mogen knijpen, oppassen dus.

Na vier dagen school en huiswerk was het dan toch even tijd voor wat ontspanning. Op vrijdag stond een trip naar het gigantische winkelcentrum in Camarillo op het programma, Camarillo ligt op ongeveer een uurtje van Santa Barbara. In totaal waren er een stuk of 4 auto's afgehuurd zodat iedereen mee kon. Het winkelcentrum bestond uit drie afgezonderde delen die elk de grootte hebben van het outlet in Roermond. Er waren ook veel bekende winkels te vinden als; Nike, Adidas, Puma, Michael Kors, Ralph Lauren, Forever 21 en nog veel meer. Voor een complete lijst kun je onder bij het kopje "Foto's" kijken.

We kregen tevens ook een bevestiging van het feit dat de Politie in Santa Barbara weinig te doen heeft. Zodra we de snelweg opreden zagen we een politiemotor staan en even later kwam hij langszij met zwaaiende lichten... gelukkig voor ons reed hij door en plukte iemand die voor ons reed van de snelweg af. Iedereen in de auto was het er echter mee eens dat de beste man nog niet eens zo heel hard reed. Geluk voor ons en pech voor hem.

Een paar uur verder en een hoop Dollars armer vonden ik en mijn reisgezelschap het wel genoeg voor die dag. We zijn terug gereden naar Santa Barbara en zijn bij een Sandbar genaamd Cocina y Tequila gaan zitten. Hier kregen we een mooi plaatsje aangeboden rondom een mooi kampvuur waarvan een foto ook terug te vinden is hieronder. Iedereen had een lekker drankje besteld en ik moest het doen met water, want ja... ik ben natuurlijk nog geen 21. Echter, ik heb die avond niks meer uitgegeven. Na een gezellige avond nog is iedereen thuis afgezet met zijn of haar tassen.

Zaterdag had ik met Lars in downtown Santa Barbara afgesproken. We waren van plan om ons in te laten schrijven bij een sportschool en gelijk de gewichten in te gaan. Nadat we er de eerste keer straal aan voorbij zijn gelopen is het in de tweede keer goed gegaan. Nadat we een totale inschrijving hebben gevolgd, inclusief een persoonlijke code en vingerafdrukscans, konden we toch eindelijk aan de slag. De sportschool beslaat drie verdiepingen. Het is echter toch even wennen hoor, in plaats van kilo's op de gewichten kreeg je nou te maken met ponden. Daarom leek het alsof je flink wat aan het pompen was terwijl dit in realiteit toch behoorlijk meeviel. Dit mocht de pret niet drukken en ik moet zeggen dat ik tevreden ben met wat ik die dag heb gedaan.

Mijn laatste paragraaf wil ik in het vervolg gaan gebruik om iets leuks, aparts, raars of opvallends te melden. Dit heb ik de vorige keer gedaan in de vorm van het watertekort en deze week wil ik de "zwerverpinnen" aan de man brengen. Voor degene onder ons die Facebook gebruiken, je bent het vast wel eens tegen gekomen, een berichtje waarin en foto te zien is van meerdere series pinnen op een stuk dat perfect zou zijn voor een zwerver om op te slapen, harteloos en onhumaan. Hoewel ik bij mijn vertrek in Nederland zoiets nog niet tegen gekomen ben zie je het hier toch regelmatig en ik moet zeggen, die pinnen zijn niet mis! Daar zou ik niet op willen slapen s'avonds. Op verscheidene plekken zijn er zandzakken opgelegd waarbij je ziet dat die gewoon dwars door de eerste heen zijn gegaan. Echter komen die pinnen "maar" tot halverwege de tweede zandzak en met drie zandzakken willen ze het helemaal op zeker spelen. Dit verzacht enigszins de vreemde gewaarwording die toch echt plaats vind, ook hier in Santa Barbara.